Wielka wojna Polaków 1914-1918

Andrzej Chwalba

Wydawnictwo: PWN

Wydawałoby się, że niewiele już można napisać o Polakach i sprawie polskiej w czasie pierwszej wojny światowej. Prof. Andrzej Chwalba podjął się więc trudnego zadania, tym bardziej że postanowił opisać zjawiska niełatwe, różnorodne i skomplikowane. Trzeba przyznać, że znakomicie wywiązał się z tego zadania. Już po lekturze kilku pierwszych stron można być pewnym, że opowieść mimo ogromu materiału będzie pasjonująca. Monografia Chwalby jest bowiem napisana ze swadą i wyczuciem słowa, lekko. Trudne tematy są przedstawione w sposób niezwykle przystępny, prostujący zawiłości i meandry historii Europy Środkowo-Wschodniej.

Opis:

A były to dzieje skomplikowane, z dziedzictwem zaborów, które może dziwić wielu czytelników. U progu wojny w polskim społeczeństwie dominowała postawa lojalistyczna, wyrażająca się zarówno przywiązaniem do zaborczych monarchii, jak i entuzjazmem, który towarzyszył mobilizacji na początkowym etapie wojny. Wielka wojna Polaków opowiada o zmianie tej postawy – następowała pod wpływem działań polskich legionistów i bezwzględnego postępowania walczących armii państw zaborczych. Co ciekawe, w zależności od regionu i etapu wojny były one różne, ale wcześniej czy później prowadziły do wielkich zniszczeń oraz niewyobrażalnych cierpień ludzkich.

Wielka Wojna to nie tylko zniszczenia, rabunek i śmierć, ale też niespotykana wcześniej wędrówka ludów, uciekających przed wojną lub pędzonych na wschód przez carskich żołnierzy. Książka Andrzeja Chwalby to opowieść o traumie, ale i społecznikowskim działaniu oraz rodzeniu się świadomości narodowej. Jest naprawdę znakomita, polecam.

Wojciech Kalwat

dodano: 2018-07-13