Przymierze wrogów
Sigrid MacRae i Agostino von Hassell
Sensacyjnie brzmiący tytuł, „Przymierze wrogów”, uzupełniono o równie ekscytujący, widniejący na okładce podtytuł: „Tajemnice współpracy wywiadu amerykańskiego i niemieckiego podczas II wojny światowej”. W ten sposób autorzy złożyli hołd swojemu dziadkowi oraz setkom Niemców, którzy bezskutecznie usiłowali pozbawić Adolfa Hitlera władzy.
Opis:
Agostino von Hassell twierdzi w przedmowie, że chodziło mu o publiczne zaprotestowanie przeciwko określaniu opozycjonistów narodowego socjalizmu mianem zdrajców, co czyni do dziś wielu Niemców. Ci bohaterscy i osamotnieni bojownicy o wolne i demokratyczne Niemcy byli wielokrotnie dyskredytowani. „Przymierze wrogów” miało zmienić tę sytuację. Von Hassell i MacRae dokonali ponownego przeglądu wydanych do 2005 roku materiałów oraz dokumentów na temat dwóch wywiadów II wojny światowej – niemieckiej Abwehry i amerykańskiego OSS. Książka opisuje w większości znane fakty na temat pracy specsłużb, a uzupełniają ją słabo, niestety, eksponowane epizody o zaangażowaniu w działania wojenne kół finansjery i przemysłu.
Elektryzująco brzmią informacje o powiązaniach anglosaskich i niemieckich kręgów gospodarczych. Uświadamiają one źródła obecnej potęgi międzynarodowych korporacji. Pomoc dla Republiki Weimarskiej (w postaci planów Dawesa i Younga) doprowadziła do wdrożenia inwestycji amerykańskich koncernów, m. in. Forda, General Motors oraz IBM, nad Łabą i Renem. Autorzy przypominają o zaangażowaniu po stronie Osi państw neutralnych, co zaowocowało zainkasowaniem ogromnych zysków z handlu strategicznymi minerałami, bronią oraz szczególnie pożądanymi łożyskami kulkowymi produkowanymi przez fabryki powiązane z rodziną Wallenbergów. Dane o sferze ekonomicznej należą do najciekawszych informacji przywoływanych w Przymierzu wrogów, wraz z opisem heroizmu von Stauffenberga, Moltkego, von Hassella, von Dohnanyi_ego, Bonhoeffera oraz wielu innych patriotów niemieckich.
Jednak monografia posiada braki warte uzupełnienia w nowych wydaniach. Nieścisłości dotyczą okresu powojennego, mianowicie rywalizacji między dotychczasowymi aliantami o niemieckie innowacje i naukowców. Najbardziej zauważalnie pominiętym faktem wydaje się zaangażowanie zachodnich specsłużb – MI6, OSS, CIC oraz CIA – w przerzucanie narodowosocjalistycznych niemieckich oprawców na antypody. Rewelacje o Klausie Barbiem to tylko wierzchołek góry lodowej. Autorzy powinni byli chociażby wspomnieć o roli księdza Draganovicia, biskupa Hudala czy kardynała Montiniego. Jednak mimo to amator historii znajdzie w „Przymierzu wrogów” wiele interesujących wiadomości, które czynią z tej książki pozycję popularyzującą kulisy II wojny światowej.
Hubert Kuberski
dodano: 2008-04-30