Utracone kamienice warszawskie doby wczesnego modernizmu
Piotr Kilanowski
Wydawnictwo: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2021
Publikacje dotyczące dawnej architektury Warszawy w większości zawierają duży ładunek emocjonalny. Autorzy wzdychają za utraconą urodą warszawskich ulic i szukają winnych wyburzeń budynków. Praca Piotra Kilanowskiego jest inna
Opis:
Autor skrupulatnie wylicza kamienice, które wzniesiono w ciągu 15 lat przed pierwszą wojną światową, i równie dokładnie wskazuje daty i okoliczności ich wyburzenia, ale nie użala się nad nieodwracalnymi stratami, choć nie uchyla się przed wyrażaniem własnego zdania na ten temat. O działalności Biura Odbudowy Stolicy pisze m.in.: Ocena wyburzeń dokonanych po 1945 roku stanowi skomplikowane zagadnienie. Pamiętać bowiem należy, że koncepcje ówczesnych architektów i urbanistów wynikały ze szczytnych skądinąd pobudek związanych z chęciami wprowadzenia nowych typów budownictwa mieszkaniowego o właściwym doświetleniu i wentylacji [...] krytycznie należy oceniać co najmniej część wyburzeń [...]. Zrównano bowiem wówczas z ziemią kamienice, które współcześnie mogłyby stanowić cenny element dziedzictwa kulturowego miasta.
Kilanowski, architekt związany z Politechniką Warszawską, wykonał tytaniczną pracę, odszukując dokumentację nieistniejących budynków. Na jej podstawie sam zrobił precyzyjne rysunki fasad i plany przekrojów wewnętrznych pięter 50 kamienic. W jego książce znajdziemy też archiwalne zdjęcia. Towarzyszą temu historia i opis obiektów, w których autor uwzględnia rozwiązania konstrukcyjne i infrastrukturę techniczną − teksty na ten temat to wbrew pozorom zajmująca lektura dla każdego, bo jak podkreśla Kilanowski: Architektura wczesnego modernizmu charakteryzowała się szerokim wykorzystaniem nowoczesnych rozwiązań konstrukcyjnych i technicznych [...]. Praca jest godna polecenia i będzie zapewne bazą źródłową do napisania kilkunastu następnych książek o Warszawie. Na dodatek wydawca zadbał o nienaganną formę edytorską
dodano: 2021-07-13
