Odwaga i nadzieja

Irwin Winkler

Lewicujący reżyser Irwin Winkler rozpoczął budowanie kolejnej traumy amerykańskiej. Po amerykańskiej wygranej w Wietnamie, liczne filmy udowodniały przez dziesiątki lat, że USA poniosły klęskę. Sprawiły to decyzje polityków, wstrzymujących pomoc dla Wietnamu Południowego. Nieopatrznie Amerykanie zaangażowali w kolejną wojnę w kraju Trzeciego Świata, nie rozumiejąc pogwałcenia miejscowych obyczajów. Niegdyś partyzantka wietnamska, a obecnie iraccy mudżahedini wykańczają ekonomię amerykańską. Odwaga i nadzieja rozpoczyna nurt rozliczania z irackim niepowodzeniem.

Opis:

Winkler wytrwale tropi demony amerykańskiej duszy, czego dowodem wcześniejsze Czarne listy Hollywood. Najnowsza Odwaga i nadzieja (w oryginale Home of the Brave) ujawnia zainteresowanie reżysera przeżyciami ludzi narażonych na ekstremalne przeżycia, tym razem wojenne.

Spośród filmów poświęconych tematyce irackiej Odwaga i nadzieja wyróżnia się analizą zachowań bohaterów nie w trakcie, ale już po przeżyciu wojennego piekła. Przed oczami widzów przewija się galeria postaci psychicznie złamanych przez wojnę Lekarz, któremu alkohol nie pozwala ułożyć stosunków z rodziną. Okaleczona kobieta niemogąca pogodzić się z swym okaleczeniem po ocaleniu w Iraku z płonącej ciężarówki, której była kierowcą. Weteran oskarżający samego siebie o śmierć kolegi z walkach z partyzantami, czy młody ochotnik, trafiający na manowce po odrzuceniu przez narzeczoną. Nieumiejętność dostosowania się do pokojowej szarzyzny w multipleksie, do którego powraca jeden z bohaterów, prowadzi go do kolejnej tury służby w Iraku.

Filmowi Winklera brakuje jednak autentyczności, którą charakteryzuje się np. The Situation (W stanie zagrożenia) Philipa Haasa. Z jednej strony krytykuje zaangażowanie w wojnę, a z drugiej buduje pomnikowe postaci. Trzeba się na coś zdecydować, panie reżyserze!

Hubert Kuberski

dodano: 2008-03-01