Polesie 1939
Wojciech Włodarkiewicz
ROK 1939 NA POLESIU
W koncepcjach strategicznych polskiego dowództwa Polesie odgrywało dwojaką rolę: w przypadku wojny z ZSRR miało być pierwszoplanowym teatrem działań, na którym operowałaby jedna z pięciu pierwszorzutowych armii oraz większość sił odwodu głównego Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego. Z kolei w razie napaści Niemiec planowano, że region ten będzie stanowił zaplecze frontu i teren formowania jednostek zapasowych. Niestety nie brano pod uwagę ataku obu agresorów.
Opis:
Wiosną 1939 roku, wobec groźby wojny z Trzecią Rzeszą, większość jednostek i oddziałów fortecznych z Polesia przerzucono na zachodnią granicę, co przyniosło fatalne skutki. Kiedy od północnego-zachodu, z Prus Wschodnich, w kierunku Brześcia nad Bugiem parły kolumny pancerne XIX Korpusu Armijnego gen. Guderiana, okazało się, że polskie dowództwo nie dysponuje na tym terenie żadną poważną siłą, która mogłaby się przeciwstawić niemieckiemu walcowi. Przez kilka dni – na przełomie pierwszej i drugiej dekady września – twierdza brzeska odgrywała rolę zaimprowizowanej stolicy kraju, bowiem z bombardowanej i zagrożonej przez zbliżające się wojska niemieckie Warszawy przeniosło się tam polskie dowództwo i urzędnicy Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Niestety kulała łączność, okazało się również, że warunki lokalowe w twierdzy są fatalne (sztab marszałka Śmigłego-Rydza został umieszczono za przepierzeniem z koców w piwnicznym magazynie, w którym wcześniej przechowywano… kapustę). Wkrótce władze. cywilne i wojskowe odjechały na południowy wschód, ku granicy z Rumunią. Gdy 17 września na Polskę ruszyli Sowieci, do nierównej walki z dwoma agresorami stanęły brygady Korpusu Ochrony Pogranicza i Grupa Operacyjna „Polesie” gen. Kleberga. Zaletą książki Włodarkiewicza są nie tylko opisy walk w 1939 roku, ale również analiza przygotowań i możliwości obronnych Polski w wybranym rejonie - na przykładzie Polesia.
T.B.
Wojciech Włodarkiewicz
Polesie 1939
Bellona SA
Warszawa 2011
dodano: 2012-01-05
